Menü
Oyun terapisi, öncelikle çocuklar için kullanılan bir terapi şeklidir. Bunun nedeni, çocukların kendi duygularını işleyememeleri veya sorunlarını ana babalarına veya diğer yetişkinlere ifade edememeleridir.
Sıradan bir oyun zamanı gibi görünse de oyun terapisi bundan çok daha fazlası olabilir.
Eğitimli bir terapist, bir çocuğun problemlerini gözlemlemek ve içgörü kazanmak için oyun zamanını kullanabilir. Terapist daha sonra çocuğun duygularını keşfetmesine ve çözülmemiş travma ile başa çıkmasına yardımcı olabilir. Çocuklar oyun yoluyla yeni başa çıkma mekanizmalarını ve uygunsuz davranışları nasıl yönlendireceklerini öğrenebilirler.
Oyun terapisi, psikologlar ve psikiyatristler gibi çeşitli lisanslı ruh sağlığı uzmanları tarafından uygulanmaktadır . Ayrıca davranışsal ve mesleki terapistler, fizyoterapistler ve sosyal hizmet uzmanları tarafından da uygulanmaktadır .
Profesyonel bir kuruluş olan Play Therapy International'a göre , oyun terapisine yönlendirilen çocukların yüzde 71'e kadarı olumlu değişim yaşayabilir.
Bazı çocuklar biraz tereddütle başlasa da terapiste olan güven artma eğilimindedir. Daha rahat hale geldikçe ve bağları güçlendikçe, çocuk oyunlarında daha yaratıcı veya daha sözlü hale gelebilir.
Oyun terapisinin potansiyel faydalarından bazıları şunlardır:
Oyun terapisi ayrıca dil kullanımını teşvik edebilir veya ince ve kaba motor becerileri geliştirebilir .
Çocuğunuzun teşhis edilmiş bir zihinsel veya fiziksel hastalığı varsa, oyun terapisi ilaçların veya diğer gerekli tedavilerin yerini almaz. Oyun terapisi tek başına veya diğer terapilerle birlikte kullanılabilir.
Her yaştan insan oyun terapisinden yararlanabilse de, genellikle 3 ila 12 yaş arasındaki çocuklarda kullanılır. Oyun terapisi, aşağıdakiler gibi çeşitli durumlarda yardımcı olabilir:
Çocuklar ve yetişkinler arasında biraz iletişim kopukluğu var. Yaşa ve gelişim aşamasına bağlı olarak, çocuklar yetişkinlerin dil becerilerine sahip değildir. Bir şey hissedebilirler, ancak çoğu durumda bunu ya bir yetişkine ifade edemezler ya da bunu ifade edecek güvenilir bir yetişkinleri yoktur.
Öte yandan, yetişkinler çocuğun sözlü ve sözlü olmayan ipuçlarını yanlış yorumlayabilir veya tamamen kaçırabilir.
Çocuklar dünyayı ve içindeki yerlerini oyun yoluyla anlamayı öğrenirler. İçsel duygularını ve en derin duygularını sergilemekte özgür oldukları yerdir. Ne arayacağınızı biliyorsanız, oyuncaklar sembol işlevi görebilir ve daha büyük anlamlar kazanabilir.
Çocuklar dünyayı ve içindeki yerlerini oyun yoluyla anlamayı öğrenirler. İçsel duygularını ve en derin duygularını sergilemekte özgür oldukları yerdir. Ne arayacağınızı biliyorsanız, oyuncaklar sembol işlevi görebilir ve daha büyük anlamlar kazanabilir.
Oynadıkça, çocuk daha az temkinli hale gelebilir ve duygularını paylaşmaya daha yatkın hale gelebilir. Ama baskı altında değiller. Kendi zamanlarında ve kendi iletişim yöntemleriyle bunu yapmalarına izin verilir.
Oyun terapisi, terapiste ve çocuğun özel ihtiyaçlarına göre farklılık gösterecektir. Başlamak için terapist çocuğu oyun oynarken gözlemlemek isteyebilir. Ayrıca çocuk, ebeveynler veya öğretmenlerle ayrı görüşmeler yapmak isteyebilirler.
Kapsamlı bir değerlendirmeden sonra, terapist bazı terapötik hedefler belirleyecek, hangi sınırların gerekli olabileceğine karar verecek ve nasıl ilerleyeceğine dair bir plan formüle edecektir.
Oyun terapistleri, bir çocuğun ebeveyninden ayrı kalmayı nasıl ele aldığına, tek başına nasıl oynadığına ve ebeveyn döndüğünde nasıl tepki verdiğine çok dikkat eder.
Bir çocuğun farklı tür oyuncaklarla nasıl etkileşime girdiği ve davranışlarının seanstan seansa nasıl değiştiği hakkında çok şey ortaya çıkarılabilir. Korkuları ve endişeleri harekete geçirmek, yatıştırıcı bir mekanizma olarak veya iyileşmek ve problem çözmek için oyunu kullanabilirler.
Oyun terapistleri bu gözlemleri sonraki adımlar için bir rehber olarak kullanır. Her çocuk farklıdır, bu nedenle terapi bireysel ihtiyaçlarına göre şekillendirilecektir. Terapi ilerledikçe, davranışlar ve hedefler yeniden değerlendirilebilir.
Bir noktada terapist, ebeveynleri, kardeşleri veya diğer aile üyelerini oyun terapisine getirebilir. Bu evlada tedavisi olarak bilinir. Çatışma çözümünü öğretmeye, iyileşmeyi teşvik etmeye ve aile dinamiklerini iyileştirmeye yardımcı olabilir.
Seanslar genellikle 30 dakika ile bir saat arasında sürer ve haftada bir kez yapılır. Kaç seansın gerekli olduğu çocuğa ve bu tür terapiye ne kadar iyi yanıt verdiğine bağlıdır. Terapi bireysel veya grup halinde yapılabilir.
Oyun terapisi yönlendirici veya yönlendirici olmayan olabilir. Yönlendirici yaklaşımda terapist, seansta kullanılacak oyuncakları veya oyunları belirleyerek önderlik edecektir. Terapist, oyunu akılda belirli bir amaç ile yönlendirecektir.
Yönlendirici olmayan yaklaşım daha az yapılandırılmıştır. Çocuk uygun gördüğü oyuncakları ve oyunları seçebilir. Birkaç talimat veya kesinti ile kendi yöntemleriyle oynamakta özgürler. Terapist yakından gözlemleyecek ve uygun şekilde katılacak.
Seanslar, çocuğun kendini güvende hissettiği ve çok az sınırlamanın olduğu bir ortamda gerçekleştirilmelidir. Terapist şunları içeren teknikleri kullanabilir:
Blog
